A Biblioteca Provincial Franciscana, que dirixe frei Miguel de la Mata, conta con máis de 100.000 volumes, deles 72 incunables
O investigador Francesco Renzi (no centro), nun momento da súa disertación O investigador italiano e profesor Francesco Renzi, na actualidade na Universidade de Porto (Portugal), impartiu un seminario para falar polo miúdo sobre a figura de Mauricio Burdino, máis coñecido como o antipapa Gregorio VIII, unha actividade coa que reabriu oficialmente as súas portas a Biblioteca Provincial Franciscana.
Renzi referiuse polo miúdo ás fontes bibliográficas sobre Mauricio Burdino. Foi un relixioso francés, de nome Maurice Burdin, seguramente nado en Limousin (Francia) e que ocupou, entre outros cargos, os arcebispados portugueses de Coimbra e Braga, este último desde 1109 a 1114. Burdino protagonizou durante o seu mandato na sede bracarense a máis soada disputa relacionada coas reliquias do apóstolo Santiago o Maior.
Tres anos despois do roubo no ano 1102 –“pío latrocinio”, denominouse desde Santiago– polo prelado compostelán Diego Xelmírez dunha serie de reliquias na cidade de Braga, Mauricio Burdino peregrina a Terra Santa. En Xerusalén faise co que asegura que era o cranio do apóstolo Santiago o Maior, que rouba nunha igrexa. Ao regresar da longa peregrinación, en 1109, Burdino é nomeado arcebispo de Braga. Nese momento, pretende pór en dúbida a autenticidade da reliquia compostelá –el ten a súa cabeza, afirma– e, con ela, o prestixio do santuario de Santiago.
Tras unha serie de vicisitudes, a Igrexa de Santiago, con Diego Xelmírez á fronte, acaba impondo o seu poder e a suposta cabeza apostólica termina en Compostela, previa intercesión da reina dona Urraca de Castela, en 1116. Algún tempo despois Mauricio chegará a ser antipapa (1118-1121) co nome de Gregorio VIII e a obter para Braga, en compensación pola perda da cabeza de Santiago o Maior, que con este nome recíbese en Santiago, a reliquia do santo e mártir persa Santiago o Interciso. O anti papa morre encarcerado en Salerno (Italia) en 1137.
Co paso do tempo, as autoridades eclesiásticas compostelás reflexionarían sobre as vantaxes ou inconvintes de aceptar como pertencente a Santiago o Maior a reliquia traída de Xerusalén por Burdino -significaba pór en dúbida a integridade do seu corpo en Compostela- e acabaron atribuíndoa a Santiago o Menor ou Santiago Alfeo, tal e como hoxe séguese coñecendo, conservada nun fermoso relicario na catedral compostelá.
Este seminario estivo organizado en colaboración coa Rede de Estudos Medievais e o Departamento de Historia da Universidade de Santiago (USC). Unha oportunidade non só de coñecer un pouco máis sobre a historia europea dos séculos XI e XII senón tamén de visitar de primeira man os valiosos fondos bibliográficos que atesoura a Biblioteca Provincial Franciscana, situada no Convento de San Francisco de Santiago de Compostela, e integrada por máis de 100.000 volumes, entre eles 72 incunables.
Renzi referiuse polo miúdo ás fontes bibliográficas sobre Mauricio Burdino. Foi un relixioso francés, de nome Maurice Burdin, seguramente nado en Limousin (Francia) e que ocupou, entre outros cargos, os arcebispados portugueses de Coimbra e Braga, este último desde 1109 a 1114. Burdino protagonizou durante o seu mandato na sede bracarense a máis soada disputa relacionada coas reliquias do apóstolo Santiago o Maior.
Tres anos despois do roubo no ano 1102 –“pío latrocinio”, denominouse desde Santiago– polo prelado compostelán Diego Xelmírez dunha serie de reliquias na cidade de Braga, Mauricio Burdino peregrina a Terra Santa. En Xerusalén faise co que asegura que era o cranio do apóstolo Santiago o Maior, que rouba nunha igrexa. Ao regresar da longa peregrinación, en 1109, Burdino é nomeado arcebispo de Braga. Nese momento, pretende pór en dúbida a autenticidade da reliquia compostelá –el ten a súa cabeza, afirma– e, con ela, o prestixio do santuario de Santiago.
Tras unha serie de vicisitudes, a Igrexa de Santiago, con Diego Xelmírez á fronte, acaba impondo o seu poder e a suposta cabeza apostólica termina en Compostela, previa intercesión da reina dona Urraca de Castela, en 1116. Algún tempo despois Mauricio chegará a ser antipapa (1118-1121) co nome de Gregorio VIII e a obter para Braga, en compensación pola perda da cabeza de Santiago o Maior, que con este nome recíbese en Santiago, a reliquia do santo e mártir persa Santiago o Interciso. O anti papa morre encarcerado en Salerno (Italia) en 1137.
Co paso do tempo, as autoridades eclesiásticas compostelás reflexionarían sobre as vantaxes ou inconvintes de aceptar como pertencente a Santiago o Maior a reliquia traída de Xerusalén por Burdino -significaba pór en dúbida a integridade do seu corpo en Compostela- e acabaron atribuíndoa a Santiago o Menor ou Santiago Alfeo, tal e como hoxe séguese coñecendo, conservada nun fermoso relicario na catedral compostelá.
Este seminario estivo organizado en colaboración coa Rede de Estudos Medievais e o Departamento de Historia da Universidade de Santiago (USC). Unha oportunidade non só de coñecer un pouco máis sobre a historia europea dos séculos XI e XII senón tamén de visitar de primeira man os valiosos fondos bibliográficos que atesoura a Biblioteca Provincial Franciscana, situada no Convento de San Francisco de Santiago de Compostela, e integrada por máis de 100.000 volumes, entre eles 72 incunables.
Fuente RSS
